Urząd Gminy Deszczno, ul. Lubuska 90, 66-446 Deszczno, tel. 95 728 76 50, e-mail: gmina@deszczno.pl
zadaj pytanie wójtowi

Porozmawiaj z nami za darmo
z Twojego komputera.

głos deszczna
publikacje promocyjne

Gminny Portal Mapowy

gminny portal mapowy
gminny portal mapowy

Gmina Deszczno na szlaku dziejów

Fotorelacje


Archiwum fotogalerii »

nasz kanał TV

BIP

eBOI

elektroniczny samorząd

Znajdź nas na Facebooku

nasz kanał TV

Obsluga techniczna
ALFA TV

Koszęcin

Niemiecka nazwa Karolinenhof (zagroda Karoliny) – nieduża wieś na lewym brzegu Warty, stanowiąca przedłużenie Dzierżowa w kierunku nadrzecznego wału. Składa się z 12 zabudowań (1982r.).
Na terenie wsi znaleziono piękne ozdoby prasłowiańskie, pierścionki i bransolety spiralne z drutu złotego, pochodzące z terenu obecnych Czech.
Wieś została założona na zlecenie magistratu Gorzowa w 1770r. przez niejakiego Bauze, który zobowiązał się zagospodarować 500 mórg nieużytków i osadzić na nich 12 kolonistów z zagranicy. Z powodu oszustw celnych i podatkowych musiał porzucić to przedsięwzięcie zanim wybudowano domy. Potem majątek ten pozostawał czas jakiś bezpańskim nim przejął go radca Jannickie, który jednakże z powodu długów musiał go sprzedać w 1779r., kandydatowi nauk prawniczych, Ottonowi Christianowi Friedrichowi Hoffhamowi z Altlandsbergu. Był on znanym poetą piszącym w języku holenderskim, zm. w 1799r. w Prenzlau. Obejmując Koszęcin stwierdził, iż jest to „najgorsza posiadłość ziemska w Dolinie Warty”.
W 1780r. rejestrowano dopiero 3 kolonistów na statusie chałupników zobowiązanych za zapłatą do pracy w majątku. Mieli oni bezpłatne mieszkanie i 1-morgową działkę.
W 1781r. Koszęcin nabył oberżysta z Gorzowa, Loschke, który 3 lata później odsprzedał majątek kapitanowi Karlowi Christophowi von Waldow z pułku dragonów w Chojnie. Posiadłość jeszcze kilkakrotnie zmieniała właścicieli, a przed 1790r. była nawet częściowo parcelowana, na czym korzystały sąsiednie wioski.
Po 1780 r. zamieszkiwało w Koszęcinie 10 kolonistów, w 1789 r. – było tu 12 kolonistów i 5 komorników. Do 1861 r. liczba domów zwiększyła się raptem od 1 do 13.
Wieś podlegała parafii w Ulimiu.
W okresie międzywojennym grunty Koszęcina wynosiły 139ha.
Po wojnie Koszęcin był gromadą w gminie Zieleniec, a od 1954r. przez jakiś czas podlegał Gr.RN w Ulimiu.
Ludność: 1809r. – 69, 1861r. – 74, 1925r. – 66, 1933r. – 70, 1939r. – 61, 1958r. – 87, 1970r. – 64 (w tym 29 kobiet), 1978r. – 54 osoby.
Aktualnie w Koszęcinie zamieszkują 58 osób, powierzchnia wsi wynosi 235ha.
Dąb – pomnik przyrody w Koszęcinie



Korzystanie z serwisu oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie, z których niektóre mogą być już zapisane w folderze przeglądarki. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia